Van Schriek verplaatst melkveebedrijf voor zoon Gijs

Het is volop voorjaar in Voorst. Midden in het groen ligt het melkbedrijf van de familie Van Schriek. ‘Wij wonen hier sinds januari 2023, vertelt Arnold van Schriek. ‘Maar de boerderij staat er al sinds 1931. We namen het over inclusief stallen en de bijbehorende 70 hectare grond, waarvan gedeeltelijk pachtgrond. Er zit ook een hele mooie ruime NB-vergunning op. En hoewel we midden in een groene omgeving zitten, hebben we voldoende afstand tot Natura-gebieden. We willen extensiveren en natuurinclusiever boeren met 110 koeien en bijbehorend jongvee. En er is nog ruimte voor andere activiteiten.’

Zoon Gijs (23), afstuderend aan de Aeres Hogeschool Dronten, is vastbesloten het bedrijf van zijn ouders over te nemen. ‘Op de vorige locatie zag ik weinig kansen. Naast de koeien haalden we een deel van onze omzet uit de neventakken loonwerk en windenergie. Voor meer inkomsten konden we het aantal koeien verhogen, alleen paste dit niet meer bij de huidige tijd omdat we dan intensiveerden. Op mijn opleiding merk je dat intensiveren niet meer de enige mogelijkheid is. Deze locatie biedt ook andere mogelijkheden.’

Vader Arnold knikt instemmend. ‘Ik vind het wel eens jammer dat ik al 55 ben, en niet tien jaar jonger. Ons vak wordt alleen maar mooier en interessanter. We willen op een steeds natuurlijkere manier koeien houden. De melkprijs hebben we niet zelf in de hand, maar veel andere zaken wel. We gaan energieneutraal werken, brengen meer variatie in de gewassen die we telen, willen zelf granen opslaan en verwerken. We streven naar eigen krachtvoerteelt en amper inkoop.’

‘Mijn droom is koeien op stromest – oftewel een potstal’, gaat Gijs verder. ‘Dan heb je bijna geen drijfmest meer nodig. Daarvoor moet de stal aangepast worden, ik weet nog niet of dat kan.’ Planning is dat hij het stokje over vijf á tien jaar overneemt. Arnold: ‘Ik doe dan een stap terug, net als mijn vader ooit voor mij deed. Op een gegeven moment moet je de touwtjes loslaten en je zoon laten beslissen hoe hij er zijn eigen draai aan wil geven. Gijs moet dan makkelijk nog dertig jaar kunnen boeren. Die basis hebben we hier gelegd.’

Gijs ziet de toekomst als veehouder zonnig in. ‘De grootste uitdagingen liggen denk ik straks op het gebied van het verminderen van kunstmestgebruik en het verhogen van biodiversiteit. Ik wil de kringloop sluiten en natuurlijk boeren. Ik wil kansen benutten en vol enthousiasme het bedrijf voortzetten. Zoals mijn ouders de afgelopen jaren deden: bedreigingen omzetten in kansen en naar de langere termijn kijken.’

‘Toen we onze plannen presenteerden aan Rabobank hebben ze dit kritisch bekeken’, vertelt Arnold. ‘Ze waren enthousiast vanwege de balans in koeien en grond met de daarbij behorende ruime NB-vergunning van de nieuwe locatie. Tussentijds kwamen de eerste contouren naar voren rondom de gebiedsgerichte aanpak via de stikstofkaart. Gelukkig zag de bank dat het een toekomstbestendige onderneming werd en bleek de financiering geen probleem. Uiteindelijk kijken wij terug op een positieve samenwerking met onze adviseur.’

Ook accountmanager Rowan Weenink is blij met de samenwerking. ‘De ondernemer wilde een bijdrage leveren aan de lokale gebiedsinrichting en kon zelf extensiveren en natuurinclusief gaan boeren. Daarnaast kan de ondernemer gebruik maken van meer groene diensten die het verdienmodel versterken. We hebben uitvoerig stilgestaan bij eventuele kansen en bedreigingen voor de onderneming op de nieuwe locatie en geadviseerd over wat er bij een verplaatsing komt kijken. Vanuit onze zorgplicht hebben we de plannen goed bekeken en uiteindelijk de financiering verstrekt.’