Vrijkomende koopwoningen van ouderen: voor ieder wat wils

Co-auteurs Frank Harleman en Paul de Vries (Kadaster)

Het aantal ouderen neemt in hoog tempo toe. Zo ook het aantal oudere huiseigenaren, omdat ouderen steeds vaker een koopwoning bezitten. Inmiddels wordt al een op de drie koophuizen bewoond door een huishouden van 65 jaar of ouder. Hoewel zij honkvast zijn, groeit de groep ouderen die wél wil verhuizen sterk. De huizen die zij achterlaten, bieden kansen voor andere woningzoekenden. Ook komen er gaandeweg steeds meer koophuizen vrij doordat de naoorlogse generatie op enig moment overlijdt of in de laatste levensfase naar een zorginstelling verhuist.

In deze gezamenlijke studie van het Kadaster en RaboResearch onderzochten we wat voor huizen er vrijkomen als ouderen verhuizen of komen te overlijden. In welke prijssegmenten komen deze woningen vrij? En zijn hier opvallende regionale verschillen te bespeuren?

Ons onderzoek bevestigt het beeld dat ouderen niet vaak verhuizen. Zij wonen vaak al heel lang in hetzelfde huis en zijn zeer gehecht aan hun buurt, wat hun verhuismobiliteit drukt. Toch komen jaarlijks anderhalf keer zoveel koophuizen beschikbaar doordat oudere huiseigenaren overlijden of verhuizen dan dat er via nieuwbouw beschikbaar komen: zo’n 50.000 huizen per jaar. De vrijkomende huizen zijn vaak wat groter en duurder dan het nieuwe koophuis van ouderen. Ruim een op de twee vrijgekomen koopwoningen van ouderen wordt gekocht door een 45-minner (vooral rijtjeswoningen). Maar een deel wordt ook gekocht door andere ouderen (vooral appartementen). Vrijkomende huizen van ouderen bieden dus voor ieder wat wils. Een hogere verhuismobiliteit onder oudere huiseigenaren biedt dan ook belangrijke kansen voor andere woningzoekenden. Mogelijk kunnen meer aantrekkelijke, geschikte woningen en woonconcepten in buurten waar nu al veel ouderen wonen, helpen om hun verhuismobiliteit te vergroten.

Lees de volledige studie Vrijkomende koopwoningen van ouderen: voor ieder wat wils op MeJudice.