Rabo’s dierenwelzijnsbeleid, hoe zit het nou?
Dierenrechtenactivisten van de ngo World Animal Protection voeren campagne tegen Rabobank. Volgens hun eigen onderzoek financiert Rabobank miljarden in de wereldwijde intensieve veeteelt en daarmee bijkomend dierenleed. Bij hun rapport en campagne zien we stevige beweringen, waar Rabobank nadrukkelijk afstand van neemt. Maar hoe zit het nou? We vragen het Aafke Keizer, Chief Sustainability Officer, die met haar team zorgt voor de totstandkoming van het duurzaamheidsbeleid, waar dierenwelzijn ook onder valt.

Aafke, hoe kijk je aan tegen deze campagne?
"Ik wil allereerst benadrukken dat we dierenwelzijn belangrijk vinden en dat ik begrijp dat actievoerders aankloppen bij financiers, zoals een bank. Echter, WAP, oftewel World Animal Protection, suggereert met haar campagne wel erg veel. Het lijkt in de campagne soms alsof dierenwelzijn geen rol speelt bij Rabobank. Maar wij nemen duurzaamheid – waar dierenwelzijn een onderdeel in is – weldegelijk mee als we een financieringsaanvraag beoordelen."
Is het beleid van Rabobank dan wel voldoende?
"Wij vinden van wel. De internationaal erkende principes voor dierenwelzijn maken al jarenlang onderdeel uit van ons beleid. Onze verwachtingen richting bedrijven bespreken we bij hun financieringsaanvragen. In ons beleid staan ondergrenzen en aanleidingen voor uitsluitingen benoemd. We spreken met onze klanten over verdere verduurzaming van hun bedrijf, waaronder dierenwelzijn. Maar we lopen daarbij ook tegen beperkingen aan. Het eerlijke verhaal is dat we als financier (of een van de financiers) bedrijven niet kunnen verplichten om te verduurzamen. Ook wetgeving en handhaving zijn belangrijk. Ik geef toe, optimaal is de situatie nu nog niet. Daarom is het ook heel goed dat organisaties zoals WAP blijven hameren op dat er meer moet gebeuren."
Hoe passen jullie dat dierenwelzijnsbeleid toe?
"In de landen waarin Rabobank actief is bestaan wetten en regels voor dierenwelzijn. Daarin staat wat wel en niet acceptabel is en dit kan verschillen per land, en in sommige grote landen zelfs per deelstaat, evenals de handhaving daarvan. Dat is wel het uitgangspunt waarmee we te maken hebben. Naast dat wettelijk kader hanteren we bij een financieringsaanvraag het kader van ons beleid en stellen we vragen om te peilen of een – te financieren – activiteit daaraan voldoet. Dat geldt overigens voor duurzaamheid in z'n geheel, waar dierenwelzijn dus een onderdeel van is. We hebben onze aanpak vastgelegd in ons financieringsbeleid. Overigens, het komt ook aan bod in onze Agrofoodvisie 2040 voor Nederland.
Intussen werken we aan een update van ons dierenwelzijnsbeleid, net zoals we dat ook met andere beleidsonderwerpen regulier doen. Als coöperatieve bank betrekken we daar actief relevante betrokkenen bij om zo een dialoog over kansen en ontwikkelingen te hebben voor het verbeteren van, in dit geval, dierenwelzijn. WAP hebben we daar actief bij betrokken."
Er wordt ook gesuggereerd dat jullie bepaalde bedrijven financieren die het niet goed zouden doen, klopt dat?
"Ik heb het rapport gelezen en ik vind de beschuldigingen best heftig. Het is niet mogelijk om me te verdedigen, want wij delen nooit informatie over individuele klanten en of wij deze financieren. Over specifieke bedrijven kan ik dus geen informatie delen. Wat ik wel kan zeggen is dat we na verstrekking van de financiering en gelet op de rol die een bank kan en mag spelen, bij bewezen overtredingen actie kunnen ondernemen."
En sowieso stoppen met financiering van de bedrijven die worden genoemd, werkt dat?
"Dat lost het in onze ogen niet op. Zeker niet als er geen concrete, aantoonbare aanleiding binnen onze financiering is, dan kan dat ook niet. Wij hanteren duurzaamheidscriteria en geloven in een langetermijnaanpak; oftewel met onze klanten blijven bespreken hoe zij verder kunnen verduurzamen. Deze coöperatieve aanpak past bij ons en wij denken dat die aanpak op de lange termijn meer resultaat oplevert."
Hoe zit het met internationale wetgeving voor dierenwelzijn, zou dat helpen?
"In Nederland is er wetgeving op het gebied van dierenwelzijn. Maar dit verschilt per land. Als bank volgen we de wetten van overheden om te bepalen wat we wel en niet financieren. Daarbovenop proberen we bij te dragen aan de verbetering van dierenwelzijn in landen met lagere standaarden dan de Nederlandse. Anders dan bijvoorbeeld voor CO2-reductie bestaat er geen wereldwijde maat voor dierenwelzijn. Een wereldwijde standaard zou ons zeker helpen. Zolang die er niet is, leggen wij ons daar als coöperatieve bank niet bij neer en proberen we met onze klanten dierenwelzijn steeds een stapje te verbeteren. We zijn pas succesvol als iedereen meewerkt. Daarbij moeten we helaas ook rekening houden met de realiteit van het tempo en de mate waarin dat lukt."