Zichtmeters zijn voor amateurs, die alleen dát daadwerkelijke voortgang vinden

We hebben meer Sjorsen en Tommies nodig.

Iedere dag ga ik bij thuiskomst op excursie in ons biobased-huis-in-aanbouw om te zien wat er die dag gebeurd is. Als ik blij uitroep: “ah wat gaaf dat de balkenlaag erin zit” of “cool dat de muur er staat”, wijzen onze werkmannen Sjors en Tommie me er fijntjes op dat dit “zichtmeters” zijn en dat ik ook kennis moet nemen van al het onzichtbare werk. Het uittekenen, inmeten, zagen , hakken, schroeven en klaarzetten. Zichtmeters zijn voor amateurs, die alleen dát daadwerkelijke voortgang vinden.

Sjors en Tommie hebben groot gelijk. Hoewel ik in een eerdere column schreef “wat je niet ziet bestaat niet” kom ik daar nu toch van terug. Wat je niet ziet bestaat wel degelijk en vormt bovendien de basis voor alles wat er is.

Aan het begin van de zomer dacht ik nog dat ik hittestress zou hebben en ik nam me voor om me kalm te houden. Maar het tegendeel was waar. Ik had waterstress en stormstress en voelde de hittestress in andere delen van de wereld. Ik was niet de enige. Vroeger antwoordden mensen als ik naar hun vakantie vroeg dat ze “superweer” of juist “wat pech met het weer” hadden gehad. Nu hoor ik als antwoord “we hoefden gelukkig niet geëvacueerd te worden vanwege de bosbrand”. Of “Alles is droog gebleven want we zaten net onder waar de landverschuivingen door zware regenval waren”.

Deze zomer kwamen de klimatologische zichtmeters tot ons. Daar schrikken we van, omdat we de onzichtbare meters, klimaatverandering dus, tot nu toe niet genoeg in beeld hebben. Meer respect voor de onzichtbare meters dus! Want ook al helpen de zichtmeters ons te snappen dat er iets gebeurt - vooruitgang bij mijn verbouwing, achteruitgang bij het klimaat – de richting en de kwaliteit van het uiteindelijke resultaat zit in de onzichtbare meters.

We hebben meer Sjorsen en Tommies nodig in de politiek: professionals met verstand van zaken en met oog voor dingen die niet meteen zichtbaar zijn, maar die zeker wel moeten gebeuren, omdat ze het eindresultaat en de kwaliteit bepalen. Mensen die hier stoïcijns aan blijven werken, ook als het volk (wij simpele burgers) ze niet ziet, niet wil zien of niet waardeert. Met mijn huis komt het wel goed. Nu de aarde nog.