2022: een bewogen jaar in vijf grafieken
Als belegger heb je de superlatieven dit jaar regelmatig langs zien komen: recordinflatie, grootste obligatieverlies in honderd jaar, de snelste rentestijging. Hoe bijzonder was het jaar? En waar waren de grootste winnaars en verliezers te vinden? Tijd om de balans op te maken.
Offensieve beleggers zijn wel gewend aan grote schommelingen. Bijzonder was dat dit jaar ook defensieve en neutrale portefeuilles harde klappen te verduren kregen. Diversificatie heeft dit jaar niet gewerkt. Waar obligaties normaal gesproken tijdens een recessie voor stabiliteit zorgen in gemengde portefeuilles, daalden ze dit jaar zelfs nog harder dan aandelen. Aandelen staan stevig in de min, maar vergeet daarbij niet dat het aandelenrendement in 2021 nog gemiddeld 27,5% bedroeg.
2022 was een uitzonderlijk slecht jaar voor obligatiebeleggers. Dat heeft twee hoofdoorzaken: de zeer lage aanvangsrentes en de zeer hoge inflatie. Centrale bankiers begonnen halverwege het jaar met ongekende snelheid de rentes te verhogen. Zo zijn Europese rentes van nagenoeg 0% begin dit jaar gestegen naar 3,3%. Om een bestaande obligatie te kunnen verhandelen, moet die zich aanpassen aan het nieuwe renteniveau. Het gevolg: de koers daalt. Een bittere pil voor obligatiebeleggers.
De gemiddelde koers-winstverhouding van aandelen is gedaald tot rond de 15. Dat is onder het langjarig gemiddelde. Je ziet in de prijzen terug dat beleggers rekening houden met een milde recessie en teruglopende bedrijfswinsten. Wel zijn er grote regionale verschillen. De gemiddelde koers-winstverhouding van de Amerikaanse S&P 500 ligt rond de 17, terwijl die voor Europa en Azië rond de 12 schommelt. Vanwege de grote politieke onzekerheid zijn Chinese aandelen erg laag gewaardeerd: de gemiddelde koers bedraagt maar 8,5 keer de jaarwinst.
De energiesector gaat fier aan kop dit jaar. De extreme stijging van de olieprijs heeft geleid tot recordwinsten bij energieproducenten. Verder zijn de defensieve sectoren de enige die een plus noteren. Deze hebben in tijden van economische vertraging minder last van afnemende vraag omdat ze voldoen aan primaire levensbehoeften. Denk hierbij aan supermarkten, gezondheidszorg en energieleveranciers. Met de toegenomen kans op recessie worden deze sectoren dus interessant voor beleggers om kapitaal te beschermen.
Communicatiediensten vormen dit jaar de hekkensluiter. De sector heeft dit vooral te danken aan twee bedrijven met een groot gewicht die een bijzonder slecht jaar kennen: Netflix en Meta (moederbedrijf van Facebook). Voor consument cyclisch en IT was het ook een jaar om snel te vergeten. Groeiaandelen zijn zwaar vertegenwoordigd in deze sectoren en deze hebben het zwaar vanwege de snel stijgende rente. Daarnaast is de verwachting dat door hoge inflatie en een afzwakkende economie mensen komend jaar minder te besteden zullen hebben aan meer luxueuze producten. In de IT-sector zien we ook een afname van de groei omdat tijdens de coronacrisis veel bedrijven genoodzaakt waren te digitaliseren. Dit trok de vraag naar diensten van techbedrijven naar voren, waarna we nu door een periode van normalisering gaan.
Kijken we naar de honderd grootste beursgenoteerde bedrijven, dan is het olie dat de klok slaat. De grootste klappen zijn dit jaar gevallen bij Amerikaanse Big Tech. We schreven daar eerder deze analyse over.
Goed om te weten. Aan beleggen zijn risico’s verbonden. De waarde van je belegging kan fluctueren. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst. Je kunt (een deel van) je inleg verliezen.