Durft de Fed zich uit te spreken over de inflatie-opdrijvende plannen van Trump en Harris?

De ogen van beleggers richten zich op de jaarlijkse conferentie van centrale bankiers in Jackson Hole. Iedereen die op monetair beleid iets voorstelt, komt deze week naar het skioord in de Rocky Mountains. Vrijdag zal het hoofd van de Fed, Jerome Powell, er een speech geven.

Dat kan belangrijk zijn. Twee jaar geleden maakte hij op dezelfde conferentie onomwonden duidelijk dat inflatiebestrijding topprioriteit had voor de Fed en dat beleggers niet moesten rekenen op snelle renteverlagingen. Die uitspraken leidden destijds tot stevige koersdalingen.

Het ziet er niet naar uit dat de rente nu weer zo’n verrassing te wachten staat. Belangrijke gouverneurs van de Fed, zoals die van Atlanta en San Francisco, hebben al aangegeven dat de rente wat hun betreft nu echt omlaag moet, maar dat er geen reden is voor haast. Met andere woorden: er komt in september een renteverlaging van 0,25%.

We gaan er vanuit dat de Fed de rente geleidelijk verlaagt om die wat minder verkrappend te laten zijn. Daarmee komt de rente voorlopig niet op neutraal, laat staan op een stimulerend niveau. Pas als de economische data scherp verslechteren of er andere verstorende factoren zijn, zal er meer renteverlaging komen.

Dat de Fed de rente nu vrij kort voor de verkiezingen verlaagt, is wel opmerkelijk. Ze wil immers onafhankelijk van de politiek opereren. Een renteverlaging kan de indruk wekken dat die bedoeld is om de uitslag te beïnvloeden. Het is voorstelbaar dat Trump het zo zal willen framen.

Aan de andere kant heeft een renteverlaging pas over zes tot achttien maanden economische impact. Dat de Fed zo lang heeft gewacht terwijl de inflatiecijfers al zo lang dalen, is eerder voor de Democraten reden om het gevoerde beleid te veroordelen.

Interessanter wordt of Powell zich zal uitspreken over het hoge begrotingstekort en de maatregelen van de presidentskandidaten om de inflatie te beteugelen. Waar Trump buitensporige tarieven heeft aangekondigd, komt Kamala Harris andere met subsidies voor eerste huizenkopers en huurbescherming.

In beide gevallen is het aannemelijk dat de maatregelen tot hogere inflatie zullen leiden. De tarieven op Chinese import worden uiteindelijk niet betaald door de Chinese bedrijven, maar door de Amerikaanse consument. De ingrepen op de woningmarkt zullen het aanbod reduceren en ook prijsopdrijvend zijn.

In combinatie met een weer verder toenemend begrotingstekort en voorgenomen belastingverlagingen, is het gevaar van hogere rentes voor langlopende leningen niet denkbeeldig. Ook de lagere dollar die wordt nagestreefd, zou een hogere rente rechtvaardigen. En het terugdringen van immigratie, wat politici willen, zal de groei remmen en kan de krapte op de arbeidsmarkt aanwakkeren, met mogelijk hogere rentes tot gevolg.

Wat waarschuwende woorden van de Fed zouden daarom wel op hun plaats zijn. Maar beleggers weten natuurlijk ook wel dat niet alles wat politici kort voor verkiezingen beloven, in beleid zal worden omgezet.

Goed om te weten. Aan beleggen zijn risico’s verbonden. De waarde van je belegging kan fluctueren. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst. Je kunt (een deel van) je inleg verliezen.