Trumps tarieven zetten beurzen onder druk

De gisteren door Trump aangekondigde tarieven zijn veel hoger dan waar beleggers rekening mee hielden. In aanloop naar Trumps ‘Bevrijdingsdag’ was er al een pas op de plaats gemaakt op aandelenmarkten. Door de negatieve verrassing van Trump blijven beleggers terughoudend, met dalende aandelenkoersen als gevolg.

De grote vraag die boven de markt hangt, is of de tarieven gezien kunnen worden als stevig openingsbod met onderhandelingsruimte of juist het begin markeren van een structurele verschuiving naar langdurig protectionisme. We zullen de komende weken dan ook scherp letten op signalen van diplomatiek overleg of juist verdere escalatie.

Landen met een groot handelsoverschot met de VS (ze exporteren meer naar de VS dan dat ze aan Amerikaanse goederen en diensten kopen) worden het hardst getroffen, China voorop. We moeten meer dan een eeuw terug in de tijd gaan om dit soort hoge heffingen te zien.

Uiteindelijk zijn deze tarieven niet goed voor de wereldhandel. Hoe meer de wereldhandel gehinderd wordt, hoe groter de groeivertraging voor de economie. De winsten van bedrijven kunnen daaronder lijden, met dalende koersen tot gevolg. Een ander risico is dat de inflatie oploopt.

De eerste reacties van Amerika’s belangrijkste handelspartners zijn gemengd. Zo heeft de EU eerder al aangekondigd met een eigen pakket aan tegenmaatregelen te komen, maar wel open te staan voor onderhandelingen. Meerdere landen benadrukken dat ze niet zitten te wachten op een handelsoorlog.

Komen er bilaterale deals die leiden tot lagere tarieven dan in eerste instantie aangekondigd? Het lijkt erop dat er ruimte hiervoor is.

In dat geval valt niet uit te sluiten dat de soep niet zo heet wordt gegeten als ze gisteren is opgediend. Het is mogelijk dat Trump de tarieven gebruikt om handelspartners te dwingen tot een deal. Achter de schermen zal druk worden onderhandeld. Tarieven kunnen dus mogelijk weer worden verlaagd, waardoor het sentiment kan omslaan. Dit hangt af hangt van hoe Trump zich de komende tijd opstelt: als dealmaker of toch uitgesproken economisch nationalist.

In de aanloop naar deze nieuwe tarievenronde hebben we de actief beheerde portefeuilles al aangepast, vanwege de onzekerheid en de toegenomen kans op een groeivertraging. We hebben de weging van aandelen in de actief beheerde portefeuilles verlaagd. En ook op andere manieren zijn we wat behoedzamer gepositioneerd, zowel binnen de aandelen- als binnen de obligatieportefeuille.

We hebben nog wel een voorkeur voor aandelen op een termijn van twaalf maanden. Daarbij speelt mee dat er ook positieve ontwikkelingen zijn die de pijn van nieuwe tarieven verzachten. Denk aan generatieve AI, het Duitse investeringsplan, Chinese stimulans en het feit dat centrale banken rentes kunnen verlagen.

Minder goed gaat het met aandelen als handelspartners in de komende periode stevig reageren op de wederkerige invoerheffingen van Trump en die over en weer leiden tot hogere invoerheffingen. In dat geval zit je in een scenario met aanzienlijk lagere groeivooruitzichten, een negatieve impact op inflatie en een zeer onzeker rentebeeld.

Bij signalen dat er geen onderhandelingsruimte is, zullen we de scenario’s en de portefeuilles verder aanpassen.

Als belegger is het goed je op dit soort momenten te realiseren dat onrust onlosmakelijk verbonden is met beleggen. Er zijn de afgelopen twintig jaar (en daarvoor) periodes met (veel) meer turbulentie geweest, en de beurs heeft zich daar telkens doorheen geslagen: van de val van Lehman tot de eurocrisis, en van Brexit tot covid tot de Oekraïne-oorlog.

Angst is voor de belegger meestal een slechte raadgever. Als je je beleggingshorizon en de bijbehorende verhouding aandelen-obligatie hebt vastgesteld, is er geen reden om nu ineens gekke dingen te doen.

Goed om te weten. Aan beleggen zijn risico’s verbonden. De waarde van je belegging kan fluctueren. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst. Je kunt (een deel van) je inleg verliezen.